Forum DDN - Drogowskazy do Nieba.

Nie wolno nikomu przeoczyć tego wielkiego Święta.
Informujmy o tym Święcie bliskich. Wielkie Łaski czekają tego dnia.


W tym dniu, w Niedzielę Miłosierdzia możemy uzyskać odpust zupełny




1. ŹRÓDŁO BOŻEGO MIŁOSIERDZIA


Zmartwychwstały Chrystus pozdrawia nas dziś trzykrotnie wymownymi słowami: Pokój wam! Ukazując zaś swym uczniom przebite ręce i bok dodaje: Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane (J 20, 22b-23). W przeżywanym Roku Wiary słowa te stają się zwiastunem prawdziwego pokoju serca oraz tej nadziei, która ma swoje źródło w tajemnicy krzyżowej drogi, męki i śmierci Jezusa, a nade wszystko Jego chwalebnego zmartwychwstania. Miłosierny Pan daje nam udział w swoim zwycięstwie nad śmiercią, grzechem i Szatanem. W spotkaniu zaś z Tomaszem Apostołem wzywa nas do żywej wiary, która nie potrzebuje zewnętrznych dowodów, lecz harmonii umysłu i serca ucznia ? z umysłem i sercem Mistrza!

Na przełomie tysiącleci, podczas kanonizacji Siostry Faustyny Kowalskiej, bł. Jan Paweł II zaprosił także nas do spotkania z Miłosiernym Panem. Stawiał wówczas wobec wiernych całego świata zasadnicze pytanie o przyszłość, chcąc nam ukazać także jasne światło nadziei: ?Co przyniosą nam nadchodzące lata? Jaka będzie przyszłość człowieka na ziemi? Nie jest nam dane to wiedzieć. Jest jednak pewne, że obok kolejnych sukcesów nie zabraknie niestety także doświadczeń bolesnych. Ale światło Bożego Miłosierdzia, które Bóg zechciał niejako powierzyć światu na nowo poprzez charyzmat Siostry Faustyny, będzie rozjaśniało ludzkie drogi w trzecim tysiącleciu.?

?Konieczne jest jednak ? mówił nasz Błogosławiony Papież ? aby ludzkość, podobnie jak niegdyś apostołowie, przyjęła dziś w wieczerniku dziejów Chrystusa zmartwychwstałego, który pokazuje rany po ukrzyżowaniu i powtarza: Pokój wam! Trzeba, aby ludzkość pozwoliła się ogarnąć i przeniknąć Duchowi Świętemu, którego daje jej zmartwychwstały Chrystus. To Duch leczy rany serca, obala mury odgradzające nas od Boga i od siebie nawzajem, pozwala znów cieszyć się miłością Ojca i zarazem braterską jednością.?
W czasie kolejnych dni Wielkiego Postu, który przeżywaliśmy, próbowaliśmy, z pomocą Bożej łaski, obalić mury odgradzające nas od Boga i siebie nawzajem. Wciąż trzeba nam jednak Bożej pomocy, aby uleczyć rany serca i w pełni cieszyć się miłością Boga oraz braterską jednością naszych sióstr i braci.

2. KSZTAŁTOWANIE WYOBRAŹNI MIŁOSIERDZIA

Od roku 2000 dzisiejsza uroczystość przeżywana jest w całym Kościele jako ?Niedziela Miłosierdzia Bożego?. Co roku liturgia tego dnia niejako wytycza nam szlak miłosierdzia. Jest to szlak, który odbudowuje prawdziwą więź człowieka z Bogiem, a równocześnie tworzy między ludźmi nowe, cenne relacje: przebaczenia, miłości i braterskiej solidarności. ?Nie jest łatwo ? jak mówił bł. Jan Paweł II ? miłować miłością głęboką, która polega na autentycznym składaniu daru z siebie. Tej miłości można nauczyć się jedynie wnikając w tajemnicę miłości Boga. Wpatrując się w Niego, jednocząc się z Jego ojcowskim Sercem, stajemy się zdolni patrzeć na braci nowymi oczyma, w postawie bezinteresowności i solidarności, hojności i przebaczenia. Tym wszystkim jest właśnie miłosierdzie!?

Uważne spojrzenie w oczy Jezusa Miłosiernego jest wezwaniem do tego, by i nasze spojrzenie na bliźnich stawało się coraz bardziej miłosierne. Przebite ręce i stopy Jezusa uświadamiają nam, że nie tylko słowa, ale i konkretne czyny miłosierdzia będą świadectwem naszego dojrzewania w szkole Jezusa Miłosiernego. On z obrazu: Jezu, ufam Tobie, niejako wychodzi ku nam, pragnie spotkać się z każdym osobiście w realiach codziennego życia. Dyskretnie pyta o teraźniejszość i przyszłość naszych rodzin, parafii, wspólnot, relacji małżeńskich, sąsiedzkich, o atmosferę w miejscach pracy. Stawia pytanie o przeżywanie cierpienia, samotności i niepewności o kolejny dzień. Do postawy miłosierdzia musimy ciągle dorastać przy Sercu Jezusa Miłosiernego!

Od tego roku właśnie Niedziela Miłosierdzia Bożego będzie rozpoczynać, obchodzony do tej pory w październiku, Tydzień Miłosierdzia. Hasłem tegorocznego Tygodnia są słowa: Wiara żywa uczynkami. W życiu Kościoła, oprócz liturgii i głoszenia Słowa, właśnie posługa miłości stanowi jedną z najważniejszych jego cech. I nawet gdyby wspaniale działały różne organizacje i fundacje charytatywne, nikt nie może wyręczyć Kościoła w posłudze miłości. Jej nazwa w języku łacińskim brzmi CARITAS. Papież Benedykt XVI napisał:
?Miłość ? caritas ? zawsze będzie konieczna, również w najbardziej sprawiedliwej społeczności. Nie ma takiego sprawiedliwego porządku państwowego, który mógłby sprawić, że posługa miłości byłaby zbędna. (?) Zawsze będzie istniało cierpienie, które potrzebuje pocieszenia i pomocy. Zawsze będzie samotność. Zawsze będą sytuacje materialnej potrzeby, w których konieczna jest pomoc w duchu konkretnej miłości bliźniego? (Deus caritas est, 28). Ten sam Papież, podczas spotkania z chorymi w Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Łagiewnikach, zwracając się do osób, które posługują wśród nich, powiedział wprost: ??ręce ludzi, którzy wam pomagają w imię miłosierdzia, niech będą przedłużeniem tych Bożych dłoni.? Tak więc z doświadczenia Bożej miłości rodzi się pragnienie, by samemu ? na miarę swoich możliwości ? okazywać miłosierdzie bliźnim.


3. MIŁOSIERDZIE POPRZEZ CZYN, SŁOWO I MODLITWĘ

Caritas ? taką też nazwę nosi kościelna organizacja charytatywna, która w sposób zorganizowany i systematyczny pomaga potrzebującym na całym świecie. Trudno wymienić wszystkie jej działania, jednak warto wiedzieć o tych najważniejszych: okna życia dla porzuconych nowo narodzonych dzieci, leczenie i rehabilitacja chorych, domy dla bezdomnych, opieka nad uchodźcami, dożywianie głodnych, natychmiastowa i długofalowa pomoc dla ofiar kataklizmów, wspieranie bezrobotnych, wakacje dla dzieci ubogich. Nie chodzi jednak o swego rodzaju opiekę społeczną, jednorazową akcję, lecz o misję, która polega na autentycznej trosce o godność każdego człowieka od poczęcia do naturalnej śmierci. Caritas ? miłość miłosierna należy do misji Kościoła, tak samo jak głoszenie Słowa i wychwalanie Boga w liturgii.

Misja Caritas to więc ogrom działań, wielki rozmach i szeroka fala najróżniejszej pomocy, udzielanej codziennie na wszystkich kontynentach, systematycznie i często bez żadnego rozgłosu. Przypominamy o tym, ponieważ dzisiejsza niedziela jest jednocześnie świętem Caritas. Każdy z nas może być dziś dumny, że jest częścią Kościoła, w łonie którego dzieje się tak wiele dobra. Możemy dzisiaj dziękować Bogu za tysiące pracowników i wolontariuszy Caritas, dla których zapłatą za pracę jest często uśmiech i radość osób obdarowanych. Ich codzienna, systematyczna i w cichości wykonywana posługa sprawia, że Caritas cieszy się ogromnym autorytetem na całym świecie.

To właśnie dlatego darczyńcy z wielkim zaufaniem wspierają Caritas, wiedząc, że darowane dobra trafią tam, gdzie naprawdę są potrzebne. Cieszy fakt, że wielu wiernych w Polsce z zaufaniem przekazuje 1% z podatku, wspierając w ten sposób działalność charytatywną Kościoła. Caritas jako organizacja, a także poszczególni jej pracownicy i wolontariusze są bardzo cenieni w swoich środowiskach. Ogrom czynionego dobra zdumiewa i pokazuje troskę chrześcijan o wszystkich potrzebujących.

Kościół zabiega jednak, aby dzieła charytatywne były przepełnione autentycznym duchem ewangelicznym. Zachęcamy, aby w każdej parafii powstały parafialne oddziały Caritas lub im podobne. Mogą się one przyczynić do kształtowania postawy miłosierdzia i wychowywania w duchu autentycznej miłości bliźniego. Wyrażamy szczere uznanie i wdzięczność wszystkim zaangażowanym w charytatywną działalność, a zwłaszcza parafialnym, szkolnym i akademickim zespołom Caritas.


4. Z BOŻYM I LUDZKIM MIŁOSIERDZIEM W CODZIENNE ŻYCIE

Zmartwychwstały Chrystus poucza nas o potrzebie miłosierdzia i wzywa do czynienia miłosierdzia. Żywa wiara przynagla nas, abyśmy na serio potraktowali słowa naszego Mistrza: Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią (Mt 5,7). Wyrazem dojrzałej wiary są bowiem konkretne czyny miłosierdzia. Przypomina nam o nich hasło tegorocznego Tygodnia Miłosierdzia: Wiara żywa uczynkami. Niech więc świętowanie dzisiejszej niedzieli umocni nasze serca Bożą łaską, abyśmy nieśli Boże miłosierdzie do bliźnich przez konkretne czyny, dobre słowo oraz wytrwałą modlitwę o miłosierdzie dla nas i świata całego!

W tej codziennej posłudze niech nam towarzyszą słowa św. Siostry Faustyny: ?Dopomóż mi, Panie, aby ręce moje były miłosierne i pełne dobrych uczynków, bym tylko umiała czynić dobrze bliźniemu, na siebie przyjmować cięższe, mozolniejsze prace. Dopomóż mi, aby nogi moje były miłosierne, bym zawsze śpieszyła z pomocą bliźnim, opanowując swoje własne znużenie i zmęczenie. Prawdziwe moje odpocznienie jest w usłużności bliźnim. Dopomóż mi, Panie, aby serce moje było miłosierne, bym czuła ze wszystkimi cierpieniami bliźnich. Nikomu nie odmówię serca swego? (Dz. 163).

Na trud wypełniania tego chrześcijańskiego zadania udzielamy pasterskiego błogosławieństwa.
Warszawa, dnia 6 marca 2013 r.

Kardynałowie, Arcybiskupi i Biskupi
obecni na 361. Zebraniu Plenarnym Konferencji Episkopatu Polski


źródło: http://www.radiomaryja.pl/kosciol/przed ... tu-polski/

_________________
+ Z Bogiem i Maryją.

Nowenna do Miłosierdzia Bożego


http://www.radiomaryja.pl/tag/nowenna-d ... ia-bozego/

_________________
+ Z Bogiem i Maryją.

Święto Miłosierdzia

Obietnice

Wielkość Święta Miłosierdzia daje się zmierzyć wielkością obietnic, jakie Jezus związał z obchodem tej uroczystości. W dniu tym Zbawiciel chce być hojny bez granic i udzielić wiernym szczególnych łask. W objawieniu z późnej wiosny 1934 roku została zawarta następująca obietnica: Kto w dniu tym przystąpi do Źródła Życia, ten dostąpi zupełnego odpuszczenia win i kar. Ta sama obietnica, odnosząca się do Święta Miłosierdzia, została powtórzona we wrześniu 1936 roku: Która dusza przytąpi do spowiedzi i Komunii św., dostąpi zupełnego odpuszczenia win i kar. Wreszcie po raz trzeci szczególna obietnica związana z obchodem Święta Miłosiedzia została wyrażona w objawieniu z końca kwietnia 1937 roku: Pragnę udzielić odpustu zupełnego duszom, które przystąpią do spowiedzi i Komunii św. w Święto miłosierdzia mojego.

Zanim przejdziemy do szczegółowych analiz, zwróćmy uwagę, że treść obietnicy z trzeciego objawienia jest zasadniczo różna od obietnicy danej w dwóch poprzednich. Łaska całkowitego odpuszczenia win i kar, czyli darowania wszystkich grzechów, które jeszcze nie zostały odpuszczone i wszystkich kar należących się za te grzechy, jest pod wieloma względami czymś większym niż odpust zupełny. Według pragnienia Zbawiciela łaska Święta Miłosierdzia ma być szczególną oznaką Bożego Miłosierdzia, a takową nie może w żaden sposób być odpust zupełny. Nadto zauważmy, że treść obietnicy w dwóch pierwszych objawieniach jest ta sama, a nie byłoby powodów, dla których Jezus miałby ją odwoływać, nie wyjaśniając tego. Objawienie trzecie przypisuje Zbawicielowi udzielenie odpustu zupełnego w Święto Miłosierdzia, gdy tymczasem władza udzielania odpustów spoczywa w jurysdykcji Kościoła. Absurdem przeto byłoby przypisywanie Jezusowi czynności, które osłabiałyby Jego kompetencje. Tak więc trzeba przyjąć, że treść trzeciego objawienia nie oddaje słów Chrystusa. Prawdopodobnie Faustyna, nie mając wszakże wykształcenia teologicznego, pisząc w pierwszych dwóch objawieniach o zupełnym odpuszczeniu win i kar, omyłkowo napisała w trzecim objawieniu o zupełnym odpuście. Ponieważ później nie wracała do podjętych uprzednio wątków i nie korygowała napisanych tekstów, stąd zapewne to sformułowanie pozostało w niezmienionej, aczkolwiek niezgodnej z objawieniem formie.

A zatem najważniejszą łaską związaną ze Świętem Miłosierdzia jest wielka obietnica całkowitego odpuszczenia win i kar skierowana do wszystkich, którzy w tym dniu przystąpią do spowiedzi i Komunii św. Musimy zaznaczyć za ks. Ignacym Różyckim, że łaska ta jest teologicznie możliwa, gdyż ani ona sama, ani warunki jej otrzymania nie sprzeciwiają się nauce objawionej. Naturalnie, z racji duszpasterskich na pewno spowiedź świętą można odprawić przed Świętem Miłosierdzia, skoro wolą Jezusa było, by w tym dniu jak największa liczba wiernych skorzystała z łaski zawartej w obietnicy. Natomiast Komunia św. winna być przyjęta godnie w samo Święto Miłosierdzia Bożego. Oczywiście powinna wypływać z istoty Nabożeństwa, czyli być przyjęta w postawie ufności w Boże Miłosierdzie. Nie jest natomiast wymogiem równoczesne pełnienie dzieł miłosierdzia, gdyż jak to już wcześniej podkreśliliśmy, obchód Święta Miłosierdzia stanowi prosty akt nabożeństwa do Miłosierdzia Bożego.

Łaskę zupełnego odpuszczenia win i kar, zdaniem ks. Ignacego Różyckiego, można teologicznie porównać tylko z łaską chrztu św., stąd została ona przezeń określona jako drugi albo nowy chrzest. Wielkość tej obietnicy może wydawać się szokująca, zwróćmy jednak uwagę, że w niczym nie sprzeciwia się ona nauczaniu Kościoła. Co więcej, wiąże otrzymanie nadzwyczajnych łask z życiem sakramentalnym, stanowiąc żywą zachętę do owocnego przyjmowania sakramentów świętych.

Jezus nie ograniczył swej hojności w Święto Miłosierdzia tylko do jednej łaski: W dniu tym otwarte są wnętrzności miłosierdzia mego, wylewam całe morze łask na dusze, które się zbliżą do Źródła miłosierdzia mojego [...], w dniu tym otwarte są wszystkie upusty Boże, przez które płyną łaski. Stąd właśnie w tym dniu Jezus chce obdarzyć wszystkich proszących z ufnością, zarówno łaskami doczesnymi, jak i zbawiennymi. Wielkość łask, jakich Zbawiciel chce udzielić, dotyczy wszystkich ludzi, ale w sposób szczególny jest ucieczką dla grzeszników.

Wielkość tych łask jawi się w trzech wymiarach. Pierwszy z nich to powszechność. Nawet ci, którzy nigdy nie praktykowali nabożeństwa, nawet grzesznicy nawracający się w Święto mają ten sam udział w spełnieniu obietnic związanych z obchodem uroczystości. Po wtóre, wielkość ta dotyczy tak łask doczesnych, jak i zbawiennych. Wreszcie po trzecie, wszystkie stopnie łask są w dniu tym dostępne, byleby proszono o nie z ufnością. Żadna inna forma Nabożeństwa nie została związana z tak wielką i nadzwyczajną obfitością łask.

Na zakończenie niniejszego paragrafu zwróćmy jeszcze uwagę na treść dwóch objawień z lutego 1937 roku. Pod datą 17 lutego Faustyna zapisała następujące słowa Jezusa: Dusze giną mimo mojej gorzkiej męki. Daję im ostatnią deskę ratunku, to jest Święto miłosierdzia mojego. Jeżeli nie uwielbią miłosierdzia mojego, zginą na wieki. Jedenaście dni później Chrystus skierował do Świętej następujące słowa: Pragnę, aby czczono miłosierdzie moje, daję ludzkości ostatnią deskę ratunku, to jest ucieczkę do miłosierdzia mojego, raduje się Serce moje z Święta tego. Zwróćmy uwagę, że określenie ostatnia deska ratunku zostało w pierwszym z tych objawień wedle słów Jezusa odniesione do Święta Miłosierdzia, natomiast w drugim do ucieczki do Miłosierdzia Bożego. Należy jednak podkreślić, że ani teologicznie, ani według zdrowego rozsądku, Święto Miłosierdzia nie może być ostatnią deską ratunku. Według struktury Nabożeństwa takim nadzwyczajnym środkiem zbawienia może być tylko Koronka do Miłosierdzia Bożego. W dalszej części pierwszego objawienia jako rzecz konieczna do zbawienia zostało podane uwielbienie Miłosierdzia Bożego, polegające w swej istocie na ufności w to Miłosierdzie. Zwróćmy uwagę, że kult Miłosierdzia Bożego, według teologii i objawień dotyczących Nabożeństwa odbywa się przede wszystkim poza Świętem, oraz że wiele dusz osiągnęło heroiczną świętość bez obchodzenia uroczystości Miłosierdzia Bożego. Dokonując krytyki tekstu, jesteśmy zatem upoważnieni do stwierdzenia, że sformułowanie Święto miłosierdzia jest ostatnią deską ratunku nie pochodzi od Jezusa. Faustyna, nie mając odpowiedniego wykształcenia, posługiwała się terminami nie zawsze jednoznacznymi teologicznie, stąd w zapisie objawień występują pewne rozbieżności. Analiza całości posłannictwa siostry Faustyny i krytyka tekstów pozwalają jednak na poprawną ich interpretację. Korygując zatem sens pierwszego z wyżej wspomnianych objawień w świetle drugiego, możemy właściwie odczytać znaczenie sformułowania ostatnia deska ratunku, którą bez wątpienia jest ucieczka do Miłosierdzia Bożego.


http://www.opoka.org.pl/biblioteka/M/MR ... na_11.html

_________________
+ Z Bogiem i Maryją.

Jezu, ufam Tobie! Nie ma takiej ciemności, gdzie by człowiek musiał się zagubić. Jeżeli zaufa Jezusowi - zawsze staje się święty.
(Jan Paweł II)

"Pragnę, ażeby pierwsza niedziela po Wielkanocy była Świętem Miłosierdzia. W tym dniu otwarte są wnętrzności miłosierdzia Mojego. Wylewam całe morze łask na dusze, które się zbliżą do źródła miłosierdzia Mojego" ("Dzienniczek" s. Faustyny, 699).

To pragnienie Jezusa, wyrażone w objawieniach siostrze Helenie Faustynie Kowalskiej, skłania nas do poszukiwania dróg coraz głębszego zrozumienia i uwielbienia tajemnicy Bożego Miłosierdzia. Bóg w Trójcy Jedyny nie tylko jest miłosierny, ale, zgodnie z nauką o Jego naturze, jest samym Miłosierdziem. Nie tylko jest mądry, wszechmocny i miłujący, ale jest Mądrością, Wszechmocą i Miłością.

Stąd miłosierdzie Boże, tak jak Bóg, jest niepojęte, niezgłębione, niewypowiedziane, niewyczerpane i nieskończenie doskonałe.
---------------------------------------------------
Druga Niedziela Wielkanocna obchodzona jest w Kościele katolickim jako Niedziela Miłosierdzia Bożego. Prosił o to Jezus objawiający się siostrze Faustynie Kowalskiej. Pierwsze zabiegi o ustanowienie kultu Miłosierdzia Bożego w Kościele katolickim podjął ks. Michał Sopoćko, spowiednik i powiernik św. Faustyny Kowalskiej w 1938, jednak sceptyczne stanowisko w tej sprawie wyrażone przez arcybiskupa wileńskiego Romualda Jałbrzykowskiego skutecznie te zabiegi zahamowało.

Podczas II wojny światowej kult miłosierdzia wyszedł poza granice Polski i został rozpropagowany w wielu krajach przez rozproszonych po świecie Polaków, zwłaszcza żołnierzy z armii gen. Andersa. W 1945 biskupi polscy wystosowali do Watykanu petycję o wprowadzenie Święta Miłosierdzia Bożego, a w 1948 roku stanowisko to poparli teolodzy z wydziałów teologicznych w Polsce.

Pomimo tego w 1958 Święte Oficjum wykluczyło możliwość ustanowienia święta, a kolejny dekret z 1959 roku zakazał propagowania kultu Miłosierdzia Bożego w formach podanych przez s. Faustynę. Dekrety te wycofano w 1978. Przychylny klimat dla wznowienia zabiegów o to święto nastał za pontyfikatu Jana Pawła II, który jeszcze jako biskup krakowski dał się poznać jako gorący orędownik kultu Miłosierdzia Bożego.

W 1993 biskupi polscy wystosowali prośby do Ojca Świętego o ustanowienie Święta Miłosierdzia Bożego. Kongregacja ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów zezwoliła w 1995 roku na obchodzenie Święta Miłosierdzia Bożego w polskim Kościele katolickim w II Niedzielę wielkanocną.

Podczas kanonizacji św. Faustyny w 2000 roku Jan Paweł II ogłosił II Niedzielę wielkanocną jako Święto Miłosierdzia Bożego dla całego Kościoła. Uroczystego aktu zawierzenia świata Bożemu miłosierdziu papież dokonał 17 sierpnia 2002 w Bazylice Bożego Miłosierdzia w krakowskich Łagiewnikach[2].

-------------------------------------------------

Niedziela Miłosierdzia . Czas, gdy Twoje serce, Jezu, otwiera się całe, by zanurzyć mnie w Miłości przebaczającej. I jest to Niedziela szczególna. Głosiciel Twojego Miłosierdzia, ten, który cały świat zawierzył Twojemu Sercu ? Jan Paweł II został ogłoszony błogosławionym. I w tym szczególnym czasie Ty przychodzisz do mnie i mówisz: Pokój Tobie. I pragnę się uradować z Twojego widoku. Pragnę ucieszyć się Twoją obecnością i dziękować za Twoją dobroć i łaskę życia w czasie pontyfikatu Jana Pawła II. Papież Polak nigdy nie przestał wierzyć w moc i siłę dobra tkwiącego w moim młodym sercu.

Mówił do mnie: ?Papież kocha wszystkich, ale w szczególny sposób kocha młodych, gdyż oni mają uprzywilejowane miejsce w sercu Chrystusa, który pragnął przebywać wśród dzieci i rozmawiać z młodymi; do młodych też szczególnie kierował swoje wezwanie, a Jan, najmłodszy spośród Apostołów, był Jego uczniem umiłowanym. Patrzę na was uważnie ? myślę z drżeniem i z ufnością o tym, co was czeka w życiu, czym będziecie w świecie jutra; pragnę zostawić wam jako ?testament? (w oryginalnej wypowiedzi jest wiatyk) na całe życie trzy myśli: szukajcie Jezusa, kochajcie Jezusa, dawajcie świadectwo Jezusowi?. Pragnę więc iść za słowami Jana Pawła II ? dziś beatyfikowanego, i szukać Ciebie, Panie. Szukać, by pokochać miłością bezintere-sowną, która życie oddaje, i dać Ci świadectwo, że jesteś moim Panem i Bogiem. Uwierzyć, że mam szczególne miejsce w Twoim sercu, Jezu ? bo Ty, z Twoją Mocą pragniesz w nim mieszkać. I pragnę nie zmarnować trzech myśli, które pozostawił mi Jan Paweł II jako drogowskaz na całe życie. Ufam bowiem, że jeżeli będę Ciebie szukał, pokocham i dam świadectwo, powiesz do mnie: ?Błogosławiony jesteś, bo nie widziałeś, a uwierzyłeś?.
Ks. Marek Chrzanowski
------------------------------------------------
DEKRET

Miłosierny i łagodny jest Pan (Ps 112 [111], 4), który umiłował nas wielką miłością (Ef 2, 4) i w swej niewypowiedzianej dobroci darował nam swego Jednorodzonego Syna jako Odkupiciela, aby przez Jego śmierć i zmartwychwstanie otworzyć rodzajowi ludzkiemu drogę do życia wiecznego oraz by Jego przybrani synowie, przyjmując Jego miłosierdzie pośrodku Jego świątyni, głosili Jego chwałę aż po krańce ziemi.

W naszych zaś czasach chrześcijanie w wielu częściach świata pragną wielbić Boże Miłosierdzie w liturgii, zwłaszcza świętując tajemnicę paschalną, w której największym blaskiem jaśnieje Boża łaskawość wobec wszystkich ludzi.
Przychylając się do ich próśb, Ojciec Święty Jan Paweł II łaskawie polecił, aby w Mszale Rzymskim po tytule ?II Niedziela Wielkanocna? dodać określenie ?czyli Miłosierdzia Bożego?, nakazując zarazem, by w liturgii tej Niedzieli posługiwano się zawsze tekstami, które na ten dzień przewidziane są w tymże Mszale i w Liturgii Godzin obrządku rzymskiego.

Te postanowienia Ojca Świętego Kongregacja ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów niniejszym ogłasza, aby zostały wykonane.

Bez względu na jakiekolwiek rozporządzenia przeciwne.

W siedzibie Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów, 5 maja 2000 r.

Kard. Jorge A. Medina Estévez
Prefekt

Abp Francesco Pio Tamburrino
Sekretarz

-------------------------------------------------------

Warto zajrzeć:
Modlitwy
Koronka do Miłosierdzia Bożego
http://www.opoka.org.pl/biblioteka/P/PR ... rdzia.html
http://www.opoka.org.pl/biblioteka/Z/ZD ... ascha.html
http://www.opoka.org.pl/biblioteka/H/HN ... noc-1.html
http://www.niedziela.pl/artykul_w_niedz ... 0416&nr=52


+++
http://southampton-bournemouth.tchr.org ... o-ego.html

_________________
+ Z Bogiem i Maryją.

W tym dniu można uzyskać odpust zupełny win i kar


Spis odpustów i warunków
http://parafiamosina.republika.pl/ogloparaf/odpusty.pdf

_________________
+ Z Bogiem i Maryją.

Polecam wspaniałą modlitwę zawierzenia Jezusowi Miłosiernemu

http://www.drogowskazydonieba.pl

Z Bogiem.

_________________
+ Z Bogiem i Maryją.

PENITENCJARIA APOSTOLSKA


DEKRET o związaniu odpustów z aktami kultu spełnianymi dla uczczenia Bożego Miłosierdzia

?Miłosierdzie Twoje, Boże, nie zna granic, niewy- czerpany jest skarbiec Twojej dobroci?? (modlitwa po hymnie Te Deum). ?Boże, Ty przez przebacze- nie i litość najpełniej okazujesz swoją wszech- moc? (modlitwa z XXVI niedzieli okresu zwykłego) ? tak śpiewa, wiernie i z pokorą, święta Matka Koś- ciół. Niezmierzona łaskawość Boża, okazywana zarówno całemu rodzajowi ludzkiemu, jak i każdemu człowiekowi, przejawia się bowiem w sposób szcze- gólnie wyraźny, gdy sam Bóg wszechmogący odpuszcza grzechy i uchy- bienia moralne, winnych zaś po ojcowsku dopuszcza na nowo do przyjaźni z sobą, którą z własnej winy utracili.
Wierni, poruszeni tym do głębi serca, rozpamiętują tajemnice Bożego przebaczenia i z pobożnością je sprawują; rozumieją oni w pełni, jak bardzo jest godziwe, a nawet konieczne, aby Lud Boży wielbił specjalnymi mod- litwami Boże Miłosierdzie i zarazem ? spełniwszy z wdzięcznym sercem wymagane uczynki i niezbędne warunki ? mógł uzyskiwać duchowe dobra czerpane ze skarbca Kościoła. ?Misterium paschalne stanowi szczytowy punkt tego właśnie objawienia i urzeczywistnienia miłosierdzia, które zdolne jest usprawiedliwić człowieka, przywrócić sprawiedliwość w znaczeniu owego zbawczego ładu, jaki Bóg od początku zamierzył w człowieku, a przez człowieka w świecie? (Dives in misericordia, 7).
Istotnie, Miłosierdzie Boże zdolne jest przebaczyć najcięższe nawet grzechy, ale czyniąc to, skłania wiernych do wzbudzenia w sobie nadprzy- rodzonego żalu, nie tylko psychologicznego, za własne grzechy, tak że po- dejmują oni ? również z pomocą łaski Bożej ? mocne postanowienie, by już więcej nie grzeszyć. Takie duchowe usposobienie pozwala rzeczywiście uzyskać wybaczenie grzechów śmiertelnych, kiedy wierny przyjmuje z po- żytkiem sakrament pokuty, lub też żałuje za nie przez akt doskonałej mi- łości bądź doskonałego żalu i postanawia przystąpić jak najprędzej do sa- kramentu pokuty. Nasz Pan Jezus Chrystus w przypowieści o synu mar- notrawnym poucza nas bowiem, że grzesznik winien wyznać swoją nędzę przed Bogiem, mówiąc: ?Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Niebu i względem ciebie; już nie jestem godzien nazywać się twoim synem? (Łk 15, 18?19), i dostrzec w tym działanie Boże: ?był umarły, a znów ożył, zaginął, a odna- lazł się? (Łk 15, 32).
Ojciec Święty Jan Paweł II, wiedziony pasterską troską o dusze i po- ruszony rozważaniem dobroci Ojca Miłosierdzia, pragnąc wpoić głęboko w umysły wiernych te nakazy i pouczenia wiary chrześcijańskiej, postanowił, aby II Niedziela Wielkanocna była poświęcona rozpamiętywaniu ze szcze- gólną pobożnością tych darów łaski, i nadał jej miano Niedzieli Miłosierdzia Bożego (Kongregacja ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów, dekret Misericors et miserator, 5 maja 2000 r.).
Ewangelia z II Niedzieli Wielkanocnej opowiada o przedziwnych dzie- łach, jakich dokonał Chrystus Pan w samym dniu zmartwychwstania, gdy po raz pierwszy ukazał się publicznie: ?Wieczorem owego pierwszego dnia tygodnia, tam gdzie przebywali uczniowie, choć drzwi były zamknięte z oba- wy przed Żydami, przyszedł Jezus, stanął pośrodku i rzekł do nich: ?Pokój wam!? A to powiedziawszy, pokazał im ręce i bok. Uradowali się zatem uczniowie, ujrzawszy Pana. A Jezus znowu rzekł do nich: ?Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam?. Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: ?Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane?? (J 20, 19?23).
Ażeby wierni przeżywali to święto z głęboką pobożnością, Ojciec Świę- ty rozporządził, że we wspomnianą niedzielę będzie można dostąpić odpustu zupełnego, zgodnie ze wskazaniami podanymi poniżej. Dzięki temu wierni będą mogli obficiej korzystać z daru pocieszenia Ducha Świętego, a przez to żywić coraz większą miłość do Boga i bliźniego; kiedy zaś uzyskają oni Boże przebaczenie, sami będą z kolei gotowi przebaczyć ochoczo braciom.
Dzięki temu wierni w sposób doskonalszy zachowywać będą ducha Ewangelii, urzeczywistniając w sobie odnowę wskazaną i wprowadzoną przez Sobór Watykański II: ?Chrześcijanie, pamiętając o słowach Pana: ?Po tym wszyscy poznają, żeście uczniami moimi, jeśli będziecie się wzajemnie mi- łowali? (J 13, 35), niczego nie powinni pragnąć goręcej, niż żeby coraz wiel- koduszniej i skuteczniej służyć ludziom w dzisiejszym świecie. (?) Ojciec zaś chce, abyśmy we wszystkich ludziach rozpoznali Chrystusa jako brata i skutecznie miłowali, tak słowem, jak i czynem? (Gaudium et spes, 93).
Dlatego Ojciec Święty, powodowany gorącym pragnieniem rozbudzenia w chrześcijańskim ludzie jak najżywszej czci Bożego Miłosierdzia ? ze względu na przebogate duchowe owoce, jakie może ona wydać ? podczas audiencji udzielonej w dniu 13 czerwca 2002 r. niżej podpisanym, przeło- żonym Penitencjarii Apostolskiej, zechciał przyznać odpusty na następują- cych zasadach:
Udziela się odpustu zupełnego na zwykłych warunkach (spowiedź sa- kramentalna, komunia eucharystyczna, modlitwa w intencjach papieskich) wiernemu, który w II Niedzielę Wielkanocną, czyli Miłosierdzia Bożego, w ja- kimkolwiek kościele lub kaplicy, z sercem całkowicie wolnym od wszelkiego przywiązania do jakiegokolwiek grzechu, choćby powszedniego, weźmie udział w pobożnych praktykach spełnianych ku czci Bożego Miłosierdzia albo przynajmniej odmówi przed Najświętszym Sakramentem Eucharystii, wystawionym publicznie lub ukrytym w tabernakulum, modlitwę ?Ojcze nasz? i Credo, dodając pobożne wezwanie do Pana Jezusa Miłosiernego (np. ?Jezu Miłosierny, ufam Tobie?).
Udziela się odpustu cząstkowego wiernemu, który ? przynajmniej z ser- cem skruszonym ? skieruje do Pana Jezusa Miłosiernego jedno z prawnie zatwierdzonych pobożnych wezwań.
Ponadto marynarze, którzy wykonują swoje obowiązki na niezmierzo- nych obszarach mórz; niezliczeni bracia, których tragedie wojenne, wy- darzenia polityczne, uciążliwe warunki naturalne i inne podobne przyczyny zmusiły do opuszczenia rodzinnej ziemi; chorzy i ich opiekunowie oraz ci wszyscy, którzy z uzasadnionej przyczyny nie mogą opuścić domów lub wykonują pilnie potrzebne zadania dla dobra społeczności, mogą uzyskać odpust zupełny w Niedzielę Miłosierdzia Bożego, jeśli wyrzekając się cał- kowicie jakiegokolwiek grzechu, jak to zostało powiedziane powyżej, i z za- miarem spełnienia ? gdy tylko będzie to możliwe ? trzech zwykłych warunków, odmówią przed świętym wizerunkiem naszego Pana Jezusa Miłosiernego modlitwę ?Ojcze nasz? i Credo, dodając pobożne wezwanie do Pana Jezusa Miłosiernego (np. ?Jezu Miłosierny, ufam Tobie?).
Gdyby nawet to nie było możliwe, tego samego dnia będą mogli uzys- kać odpust zupełny ci, którzy duchowo zjednoczą się z wiernymi, spełnia- jącymi w zwyczajny sposób przepisane praktyki w celu otrzymania odpustu, i ofiarują Miłosiernemu Bogu modlitwę, a wraz z nią cierpienia spowodowane chorobą i trudy swojego życia, podejmując zarazem postanowienie, że spełnią oni trzy przepisane warunki uzyskania odpustu zupełnego, gdy tylko będzie to możliwe.
Kapłani pełniący posługę duszpasterską, zwłaszcza proboszczowie, winni informować w najwłaściwszy sposób wiernych o tym zbawiennym roz- porządzeniu Kościoła, gorliwie i ofiarnie słuchać ich spowiedzi, zaś w Nie- dzielę Miłosierdzia Bożego, po odprawieniu Mszy św. lub Nieszporów, albo podczas nabożeństwa ku czci Miłosierdzia Bożego, przewodniczyć ? z god- nością należną temu obrzędowi ? odmawianiu zaleconych wyżej modlitw; pomni wreszcie, że ?błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią? (Mt 5, 7), niech głosząc katechezę zachęcają łagodnie wiernych, aby jak najczęściej spełniali uczynki miłości bliźniego lub miłosierdzia, idąc za przykładem i przykazaniem Jezusa Chrystusa, zgodnie ze wskazaniami zawartymi w drugiej koncesji ogólnej Enchiridion Indulgentiarum.
Niniejszy dekret ma moc wieczystą. Bez względu na jakiekolwiek prze- ciwne rozporządzenia.

Rzym, w siedzibie Penitencjarii Apostolskiej, 29 czerwca 2002 r., w uro- czystość Świętych Apostołów Piotra i Pawła.

Abp Luigi de Magistris
(tyt. Nova)
Propenitencjarz Większy
Gianfranco Girotti OFMConv
Regens

-------------------------------------------
Cyt. za: L?Osservatore Romano 1 (2003), str. 55?56.



http://www.faustyna.pl/index.php?option ... iew&id=363

_________________
+ Z Bogiem i Maryją.

_________________
+ Z Bogiem i Maryją.

Święto Miłosierdzia Bożego obchodzone jest w pierwszą niedzielę po Wielkanocy, czyli II Niedzielę Wielkanocną, zwaną obecnie Niedzielą Miłosierdzia Bożego.

Wpisał je do kalendarza liturgicznego najpierw Franciszek kard. Macharski dla archidiecezji krakowskiej (1985), a potem niektórzy biskupi polscy w swoich diecezjach. Na prośbę Episkopatu Polski Ojciec Święty Jan Paweł II w 1995 roku wprowadził to święto dla wszystkich diecezji w Polsce. W dniu kanonizacji Siostry Faustyny 30 kwietnia 2000 roku Papież ogłosił to święto dla całego Kościoła.

Inspiracją dla ustanowienia tego święta było pragnienie Jezusa, które przekazała Siostra Faustyna. Pan Jezus powiedział do niej: Pragnę, ażeby pierwsza niedziela po Wielkanocy była świętem Miłosierdzia (Dz. 299). Pragnę, aby święto Miłosierdzia, było ucieczką i schronieniem dla wszystkich dusz, a szczególnie dla biednych grzeszników. W dniu tym otwarte są wnętrzności miłosierdzia Mego, wylewam całe morze łask na dusze, które się zbliżą do źródła miłosierdzia Mojego. Która dusza przystąpi do spowiedzi i Komunii świętej, dostąpi zupełnego odpuszczenia win i kar. W dniu tym otwarte są wszystkie upusty Boże, przez które płyną łaski (Dz. 699).


źródło: http://www.milosierdzie.pl/lagiewniki/i ... SJhYJMVWiw

_________________
+ Z Bogiem i Maryją.

_________________
+ Z Bogiem i Maryją.

LITANIA DO BOŻEGO MIŁOSIERDZIA


Litania pochodzi z Dzienniczka św. Siostry Faustyny

Miłosierdzie Boże, wtryskujące z łona Ojca ? ufamy Tobie
Miłosierdzie Boże, największy przymiocie Boga ? ufamy Tobie
Miłosierdzie Boże, tajemnico niepojęta ? ufamy Tobie
Miłosierdzie Boże, źródło tryskające z Trójcy Przenajświętszej ? ufamy Tobie
Miłosierdzie Boże, niezgłębione przez żaden umysł ludzki ni anielski ? ufamy Tobie
Miłosierdzie Boże, z którego tryska wszelkie życie i szczęście ? ufamy Tobie
Miłosierdzie Boże, ponad niebiosa ? ufamy Tobie
Miłosierdzie Boże, źródło cudów i dziwów ? ufamy Tobie
Miłosierdzie Boże, ogarniające wszechświat cały ? ufamy Tobie
Miłosierdzie Boże, zstępujące na świat w Osobie Słowa Wcielonego ? ufamy Tobie
Miłosierdzie Boże, które wypłynęło z otwartej rany Serca Jezusowego ? ufamy Tobie
Miłosierdzie Boże, zawarte w Sercu Jezusa dla nas, a szczególnie dla grzeszników ? ufamy Tobie
Miłosierdzie Boże, niezgłębione w ustanowieniu Hostii świętej ? ufamy Tobie
Miłosierdzie Boże, w ustanowieniu Kościoła świętego ? ufamy Tobie
Miłosierdzie Boże, w sakramencie chrztu świętego ? ufamy Tobie
Miłosierdzie Boże, w usprawiedliwieniu nas przez Jezusa Chrystusa ? ufamy Tobie
Miłosierdzie Boże, towarzyszące nam przez całe życie ? ufamy Tobie
Miłosierdzie Boże, ogarniające nas szczególnie w godzinie śmierci ? ufamy Tobie
Miłosierdzie Boże, darzące nas życiem nieśmiertelnym ? ufamy Tobie
Miłosierdzie Boże, towarzyszące nam w każdym momencie życia ? ufamy Tobie
Miłosierdzie Boże, chroniące nas od ognia piekielnego ? ufamy Tobie
Miłosierdzie Boże, w nawróceniu grzeszników zatwardziałych ? ufamy Tobie
Miłosierdzie Boże, zdziwienie dla aniołów, niepojęte dla świętych ? ufamy Tobie
Miłosierdzie Boże, niezgłębione we wszystkich tajemnicach Bożych ? ufamy Tobie
Miłosierdzie Boże, dźwigające nas z wszelkiej nędzy ? ufamy Tobie
Miłosierdzie Boże, źródło naszego szczęścia i wesela ? ufamy Tobie
Miłosierdzie Boże, w powołaniu nas z nicości do bytu ? ufamy Tobie
Miłosierdzie Boże, ogarniające wszystkie dzieła rąk Jego ? ufamy Tobie
Miłosierdzie Boże, korono wszystkich dzieł Boga ? ufamy Tobie
Miłosierdzie Boże, w którym wszyscy jesteśmy zanurzeni ? ufamy Tobie
Miłosierdzie Boże, słodkie ukojenie dla serc udręczonych ? ufamy Tobie
Miłosierdzie Boże, jedyna nadziejo dusz zrozpaczonych ? ufamy Tobie
Miłosierdzie Boże, odpocznienie serc i pokoju wśród trwogi ? ufamy Tobie
Miłosierdzie Boże, rozkoszy i zachwycie dusz świętych ? ufamy Tobie
Miłosierdzie Boże, budzące ufność wbrew nadziei ? ufamy Tobie

Baranku Boży, który okazałeś największe miłosierdzie w odkupieniu świata na krzyżu ? przepuść nam Panie
Baranku Boży, który się miłosiernie ofiarujesz za nas w każdej Mszy św. ? wysłuchaj nas Panie
Baranku Boży, który z nieprzebranego miłosierdzia gładzisz grzechy nasze ? zmiłuj się nad nami

K: Miłosierdzie Boże ponad wszystkie dzieła Jego
W: Przeto Miłosierdzie Pańskie na wieki wychwalać będę.

Módlmy się:
Boże, którego Miłosierdzie jest niezgłębione, a skarby litości nieprzebrane, wejrzyj na nas łaskawie i pomnóż w nas ufność w Miłosierdzie Swoje, byśmy nigdy w największych nawet trudnościach nie poddawali się rozpaczy lecz zawsze ufnie zgadzali się z Wolą Twoją, która jest samym Miłosierdziem. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Króla Miłosierdzia, który z Tobą i Duchem Św. okazuje nam Miłosierdzie na wieki wieków. Amen.




źródło: http://www.milosierdzieboze.pl/litania.php?text=76

_________________
+ Z Bogiem i Maryją.

_________________
+ Z Bogiem i Maryją.

Święto Bożego Miłosierdzia 2019 - 28 kwietnia (niedziela)


Kiedy przypada Święto Bożego Miłosierdzia w kolejnych latach:
Święto Bożego Miłosierdzia 2020r. przypada 19 kwietnia (niedziela)
Święto Bożego Miłosierdzia 2021r. przypada 11 kwietnia (niedziela)

_________________
+ Z Bogiem i Maryją.