| 
					
						 MAMA, MACIERZYŃSTWO - WIELKI DĄB	  
	   
Matka bardzo cierpiała, rozstając się ze swoimi synami.  
Wiedziała jednak, że tylko, jeśli pozwoli im na pójście własnymi drogami, będą szczęśliwi.  
Ukryła zatem swoje cierpienie w wielkiej, leśnej jamie, a kiedy ostatni syn odjechał, zakryła jamę i posadziła w niej latorośl dębu.  
Dąb, jak wszystkie dęby, rósł bardzo wolno.  
Kiedy matka umarła, był jeszcze drzewkiem.  
Dziś jest to ogromny dąb, największy i najszlachetniejszy w całym lesie.  
Inne drzewa patrzą na niego speszone, a ludzie przybywają tam zewsząd, aby go podziwiać.  
Co jakiś czas wielki dąb drży.  
Zdarza się to wtedy, kiedy pomiędzy ludźmi przybyłymi, by cieszyć się jego majestatem i chłodem, znajdzie się jakiś syn syna syna któregoś z synów tej, co posadziła owo drzewo...  
Cierpienie matki, która wypuszcza synów w świat, nie ma bowiem końca.  
Pozostaje ono pomiędzy najdroższymi darami, jakie można przekazać ludzkości.  
 
 
 
Autor nieznany ? zebrał ks. Antoni Wac 
					
																 _________________ + Z Bogiem i Maryją. 
					
										
										
					
					
  
						
					 |