Forum DDN - Drogowskazy do Nieba.

  



Nowy temat  Odpowiedz w temacie  [ Posty: 2 ] 
Przeszukiwarka poniższego WĄTKU:
Autor Wiadomość
Post: 4 gru 2014, o 20:38 
Offline
1000p
1000p
Awatar użytkownika

Rejestracja: 8 paź 2013, o 19:41
Posty: 1061
16 stycznia Święty Honorat, biskup

Obrazek

Honorat pochodził z dostojnej rodziny namiestników rzymskich w Galii. Urodził się w drugiej połowie wieku IV. Chrzest przyjął, gdy był już młodzieńcem. Czytając żywoty świętych, zapalił się do ich naśladowania. Nie umiejąc jednak zachować miary w zadawanych sobie pokutach, nabawił się ciężkiej choroby. Gdy wrócił do zdrowia, zamieszkał na jednej z dwóch Wysp Leryńskich (Lerins) u wybrzeży Francji w pobliżu Cannes. Wyspa ta potem otrzymała nazwę Wyspy św. Honorata. Niebawem koło mistrza zaczęli gromadzić się uczniowie. W taki to sposób powstał jeden z najsłynniejszych w średniowieczu ośrodków życia zakonnego. Klasztor w Lerins dał Kościołowi ok. 70 świętych. W wieku VI opactwo przyjęło regułę św. Benedykta. Od roku 1859 są tu cystersi.
Jako opat klasztoru w Lerins Honorat przyjął święcenia kapłańskie. W 427 roku został powołany na biskupstwo w Arles. Przy katedrze założył klasztor i ze swymi kanonikami prowadził zakonny tryb życia.
Otoczony licznym zastępem swoich uczniów, oddał Bogu ducha 16 stycznia 429 lub 430 roku. Relikwie Świętego spalili jakobini w czasie rewolucji francuskiej pod koniec wieku XVIII. Zachowała się jedynie ich część w Auribeau i w Cannes. Żywot Honorata spisał św. Hilary z Arles.

źródło: http://brewiarz.pl/czytelnia/swieci/01-16d.php3


Na górę
Post: 16 lut 2015, o 11:18 
Offline
1000p
1000p

Rejestracja: 28 gru 2006, o 10:35
Posty: 6445
Św. Honorat z Arles.
Święty biskup i wyznawca (zm. w 428).


Urodził się ok. 350r. Pochodził ze znakomitej rodziny mieszkającej na granicy Szampanii i Lotaryngii, z której pochodziło wielu rzymskich konsulów. W młodości przyjął chrzest wbrew woli rodziców, zachęcając do przyjęcia chrztu swojego starszego brata Wenancjusza. Po śmierci rodziców cały majątek rozdali biednym, a sami oddali się pod duchowe kierownictwo św. Kaprazjusza, który mieszkał na wyspie nieopodal Marsylii. Popłynęli wszyscy razem do Grecji, z zamiarem osiedlenia się na pustyni w eremie. Wenancjusz zmarł nagle w Achai, to smutne wydarzenie i pogorszenie stanu zdrowia skłoniło Honorata do powrotu do Galii. Udał się do biskupa Leoncjusza z Frejus (Foro-Julium), spędzając dłuższy czas jako eremita w pobliskich górach. Po powrocie z odosobnienia biskup Leoncjusz udzielił mu święceń kapłańskich, doradzając mu osiedlenie się na wyspie Leryn.

W 391r. wraz ze św. Kaprazjuszem, św. Lupusem z Troyes i innymi osiadł na wyspie i tu założył klasztor (Saint-Honorat), opierając go na regule św. Pachomiusza. Wyspa ta do tej pory mało odwiedzana i zamieszkana jedynie przez węże i dzikie zwierzęta, stała się w krótkim czasie siedliskiem życia zakonnego na Zachodzie.

Około roku 426 św. Honorat został wezwany do objęcia stolicy metropolitalnej Arles. Na tym stanowisku odznaczył się żywą wiarą, niezwykłą pokorą i miłością. Niestrudzony w nauczaniu i napominaniu, przestrzeganiu i pocieszaniu. Założył klasztor przy katedrze.



Napisał regułę dla swoich zakonników, homilie i listy. Zwalczał herezję ariańską i manichejską, pracował nad przywróceniem ortodoksji.

Warte odnotowania są jego słowa do urzędników miejskich, którzy odwiedzili go podczas ostatniej choroby: "Widzicie po mnie, jak kruche mieszkanie zamieszkujemy. Niezależnie jak wysoko w życiu zajdziemy, śmierć ściągnie nas w dół. Od tej konieczności umierania nikt nie jest wolny. Ale jesteśmy Chrystusowi winni wielkie dziękczynienie za to, że przez swoje Zmartwychwstanie ożywił naszą śmierć nadzieją na nasze własne zmartwychwstanie. Przynosząc nam życie wieczne zniszczył trwogę wiecznej śmierci. Żyjcie więc tak, abyście nie musieli się bać końca życia i abyście mogli traktować to co nazywamy śmiercią jako przejście. Wprawdzie ciężkie jest oddzielenie duszy od ciała, ale o wiele cięższe będzie przebywanie duszy i ciała w ogniu piekielnym, o ile tak długo jak żyjemy nie rozpoznamy naszego duchowego szlachectwa i nie wydamy wojny ciału i naszym wadom. Tak więc czyńcie!"


Zmarł w styczniu 429r., uprzednio pożegnawszy się ze wszystkimi kapłanami. Lud tłumnie go żegnał podczas pogrzebu. Został pochowany w kościele p.w. św. Genezjusza z Arles. W 1391r. dużą część relikwii przeniesiono do Lerynu. W średniowieczu jego grób był miejscem licznych pielgrzymek. Relikwie spalono podczas rewolucji francuskiej.

Opactwo w Lerynie

Dnia 16 stycznia przypada również wspomnienie św. Honorata z Fondi, mnicha i wyznawcy.
Patron:
Wzywany do obrony przed suszą, nieszczęściem i ulewami.

Ikonografia:
Przedstawiany w stroju biskupa na wsypie Leryn z feniksem w pobliżu, czerpiącego wodę ze skały z mitrą nieopodal, wyprowadzającego węże z Lerynu lub nadzorującego budowę opactwa w Lerynie.

O św. Honoracie:
Kto chciał do Chrystusa, szedł do Honorata, a kto szedł do Honorata znajdował Chrystusa.
św. Hilary z Arles

Lektura:
św. Hilary z Arles "Kazanie o życiu św. Honorata z Arles"


źródło: http://martyrologium.blogspot.com/

_________________
+ Z Bogiem i Maryją.


Na górę
Wyświetl posty nie starsze niż:  Sortuj wg  
Nowy temat  Odpowiedz w temacie  [ Posty: 2 ] 


Kto jest online

Użytkownicy przeglądający to forum: Obecnie na forum nie ma żadnego zarejestrowanego użytkownika i 19 gości


Nie możesz tworzyć nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów

Przejdź do:  
Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu, jak była na początku, teraz i zawsze i na wieki wieków. Amen.
Czytając to Forum DDN, wyrażam swoją Miłość do Maryi i Jezusa Chrystusa, wierząc w Jego Wszechmoc i Miłosierdzie.

"Od Prawdy zależy przyszłość naszej Ojczyzny" - święty Jan Paweł II

Sanktuarium Matki Bożej Kębelskiej w Wąwolnicy Jezu Ufam Tobie!