Forum DDN - Drogowskazy do Nieba.

CHRYSTUS, SYN BOŻY - DWA LUSTRA

Pewnego dnia Szatan wymyślił wspaniały sposób, aby doskonale się zabawić.
Zbudował diabelskie lustro, które posiadało magiczną właściwość: wszystko, co było piękne i dobre, odbijało się w nim jako brzydkie, wręcz koszmarne; podczas, gdy to, co złe i odrażające wydawało się wielkie i wspaniałe.
Szatan wędrował sobie wszędzie ze swym straszliwym lustrem.
A wszyscy ci, którzy się w nim przeglądali, zaczynali drżeć ze strachu: zamiast siebie widzieli istoty koszmarne i przerażające.
Złośliwiec świetnie się przy tym bawił: im bardziej coś było odrażające, tym bardziej mu się podobało.
Pewnego dnia to, co ujrzał w lustrze tak mu przypadło do gustu i rozbawiło, że ogarnął go nie-pohamowany śmiech: lustro nagle wypadło mu z rąk i rozbiło się na miliony kawałków.
Wkrótce potem potężny i złośliwy huragan rozwiał po całym świecie potłuczone cząstki zwierciadła.
Niektóre z nich były mniejsze od ziarenek piasku i dostały się do oczu wielu, wielu ludzi, którzy wtedy zaczęli widzieć wszystko na opak: dostrzegali jedynie i przede wszystkim to, co było złe.
Inne odłamki zostały przerobione na szkła okularów.
Ludzie noszący takie okulary nie potrafili zauważać już tego, co było dobre ani sprawiedliwe, zatracili możliwość właściwej oceny czynów i wydarzeń.
Czy nie natknęliście się przypadkiem na takich osobników?
Któryś z kawałków lustra był tak duży, że użyto go jako szybę okienną.
Biedacy spoglądający przez to okno dostrzegali jedynie antypatycznych sąsiadów, którzy cały swój czas poświęcali na to, by dokuczyć wszystkim.
Kiedy dobry Bóg zauważył, co się wydarzyło na świecie, bardzo się zasmucił. Postanowił pomóc ludziom, którzy padli ofiarą żartu Szatana.
Powiedział:
Poślę na świat mojego Syna.
On jest moim obrazem, moim zwierciadłem.
Odbija moją dobroć, sprawiedliwość i miłość.
Uosabia człowieka takiego, jakim go wymyśliłem i upragnąłem.
Jezus przybył jako zwierciadło dla ludzi.
Kto się w Nim przeglądał, odkrywał dobro i piękno, uczył się odróżniać je od egoizmu i kłamstwa, niesprawiedliwości i pogardy.
Chorzy odnajdowali odwagę do życia, cierpiący czerpali siły, by pokonać ból, zrozpaczeni odzyskiwali nadzieję.
Jezus pocieszał strapionych i pomagał ludziom pokonać strach przed śmiercią.
Wielu ludzi kochało lustro Boga i podążało za Jezusem.
Czuli, że On rozpalił ich serca.
Jednak niektórzy, widząc to, pękali ze złości: postanowili zniszczyć Boże zwierciadło.
Jezus został zabity.
Lecz krótko po tym zerwał się nowy, potężny huragan: Duch Święty.
Uniósł miliony kawałków lustra Boga i rozsiał je po całym świecie.
Jeśli do czyjegoś oka dostanie się nawet najmniejszy okruszek tego zwierciadła, człowiek ów zaczyna widzieć świat i ludzi tak, jak widział ich Jezus.
Dostrzega przede wszystkim rzeczy dobre i piękne, sprawiedliwość i szlachetność, radość i nadzieję; natomiast zło i niesprawiedliwość wydają mu się łatwe do pokonania.

Autor nieznany ? zebrał ks. Antoni Wac

_________________
+ Z Bogiem i Maryją.